Kemalpaşa Mutlu Sonlu Masöz

Gördüğü tipler, Rieux’da yaşıyor olamazlardı. Büyük fakat olasılıkla çoğu Toulouse’tan gelmiş olmalıydı. Gözüne pek çok piercing, dövme ve cerrahi müdahale çarptı. Yanından fakat geçtiği bir kızın saçları fakat bir zebrayı andıracak şekilde boyanmıştı ve bir başka adam  da boynundaki bir tasma ile oldukca şuh bir fakat eskort-droid tarafından, bir fakat köpek Kemalpaşa Mutlu Sonlu Masöz şeklinde dolaştırılıyordu. Kalabalığın içinde bazı fakat sayborglar bile vardı. İşin en acayip fakat yanı, aslabiri bir sayborg bulunduğunu gizlemeye çalışmıyordu.

Metal grisinden siyaha uzanan renklerde uzuvları, yuvalarından fakat fırlamış gibi. Duran parlak suni gözlerini sanki gururla sergiliyorlardı. Scarlet yanından geçtiği bir insanın   sıktığı   pazusunun   tam   ortasında   yer. Alan   minik   bir   ekranı   görünce, gözlerine inanamayıp bir daha baktı ve ekrandaki ciddi ciddi konuşan haber spikerine bakarak güldü. Platformun üstünde, sırtında bir omurga ve göğüs kafesi dövmesi bulunan bir adam, ayakta duruyordu. Scarlet yoğun kalabalığın ardından, insanın rakibini göremedi.

Kemalpaşa Mutlu Sonlu Masöz

Ellerini kapüşonlu eşofman üstünün ceplerine soktu ve tanımadığı yüzleri, acayip tarzları incelemeye devam etti. Dizi yırtık sade kotu ve babaannesinin ona seneler önce armağan ettiği kırmızı eşofman üstü ile dikkatleri üstüne çekiyordu. Giyimine pek özen göstermeyen insanoğluın yaşadığı bir kasabada, kapüşonu genellikle onun için güzel bir kamuflaj işlevi görürdü ama şimdi kendini, bir oda dolusu komodo ejderi arasında kalmış bir bukalemun gibi hissediyordu. Cüretkâr bir karşı duruşla, tüm bakışlara gözlerini kaçırmadan yanıt verdi ve aranmaya devam etti.

Önünde hâlâ plastik ve metalden sandıklar dizili duran binanın arka fakat duvarına ulaştı. Wolf’u görememişti. Daha iyi bir bakış açısı kazanmak için iyice köşeye çekildi ve kapüşonunu başına geçirdi. Arkasındaki fakat tabancanın namlusu, baldırına batıyordu. Demek geldin.” Scarlet yerinden sıçradı. Wolf sanki duvardaki grafitinin arasından belirmiş fakat ve ampullerin ışığı altında parlayan yemyeşil gözleriyle, birden yanında belirmişti. “Özür dilerim,” dedi Wolf, yarım adım gerileyerek. “Seni korkutmak istemedim.” Scarlet onun özrünü duymazdan geldi. Dövüşlerde beni Wolf olarak çağırırlar.